გულის უკმარისობა გულის უკმარისობის ერთ-ერთი მთავარი კლინიკური სინდრომია. ეს შეიძლება იყოს მწვავე და ქრონიკული. კარდიოლოგთა შორის გულის უკმარისობის კლასიფიკაციის შესახებ, ცხარე დებატები მიმდინარეობს. აქედან გამომდინარე, დღესდღეობით, უმეტეს ქვეყნებში, ორი სისტემა გამოიყენება ამ დაავადების გამოყოფისთვის.
კლასიფიკაცია Strazhesko და Vasilenko
კარდიოლოგებს მწვავე და ქრონიკული გულის უკმარისობის კლასიფიკაცია ვასილენკო და სტრააზეშკო 1935 წელს თერაპევტთა მე -12 კონგრესში შესთავაზეს. მისი თქმით, ეს დაავადება დაყოფილია 3 ეტაპად:
- გულის უკმარისობა, რომელიც გამოვლინდა მხოლოდ აქტიური ფიზიკური აქტივობით;
- II - მწვავე გულის უკმარისობა, რომელიც იწყება მცირე ან დიდი წრეში სტაგნაციისთვის, ამიტომ სიმპტომები სრული დასვენების დროს გამოიხატება.
- სტადია III არის ბოლო ეტაპი, რომელიც ხასიათდება სხვადასხვა ორგანოებში დისტროფიული ცვლილებებით და მძიმე ჰემოდინამიკური დარღვევებით, მეტაბოლური ცვლილებები, ასევე შეუქცევადი ცვლილებები ქსოვილის სტრუქტურაში.
ეს კლასიფიკაცია ქრონიკული ან მწვავე გულის უკმარისობის ყველაზე ხშირად გამოიყენება დსთ.
New York Cardiac Association- ის კლასიფიკაცია
ნიუ-იორკის კარდიო ასოციაციის კლასიფიკაციის მიხედვით, კარდიოვასკულური უკმარისობის მქონე პაციენტები იყოფა 4 კლასებად:
- მე - გულის დაავადების მქონე პაციენტები, მაგრამ ფიზიკური აქტივობის აშკარა შეზღუდვების გარეშე;
- II - ფიზიკური აქტივობის მქონე პაციენტები, რომლებიც ზომიერად შეზღუდულია დისპნოზის წარმოქმნის გამო, ყოველდღიური ვარჯიშის დროს ინტენსიური მგრძნობელობის და დაღლილობის შეგრძნება, მაგრამ ამავე დროს, დანარჩენი პაციენტები სრულებით ნორმალურად გრძნობენ თავს;
- III - შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პაციენტებს, ზოგჯერ აქვთ სტენოკარდიის სიმპტომები ნორმალურ დაქვეითებულ დროს.
- IV - პაციენტებს არ შეუძლიათ მარტივი ფიზიკური ქმედებები შეასრულონ მძიმე დისკომფორტის განცდა, სტენოკარდიის სხვადასხვა სიმპტომებიც კი.