ყელის უკანა ნაწილში ანთებითი პროცესი ფარინგიტის სახელწოდებაა. ეს შეიძლება მოხდეს მწვავე და ქრონიკული ფორმით, უკანასკნელი სახეობები კლასიფიცირებულია ატროფიულ და მარცვლოვან ტიპად. პირველ შემთხვევაში, ლორწოვანი ზედაპირი ექვემდებარება დისტროფიულ ცვლილებებს (გლუვი) და გრანულოზა ფარინგიტი ხასიათდება პათოლოგიური ქსოვილის ზრდით.
გრანულოზა ფარინგიტის მიზეზები
ძირითადი ფაქტორები, რომლებიც ხელს უწყობენ დაავადების განვითარებას:
- გენეტიკური მიდრეკილება;
- ცხვირის სინუსების ქრონიკული დაავადებები;
- ალერგიული რეაქციებისადმი მიდრეკილება;
- ინფექცია ბაქტერიით, სოკოებით ან ვირუსებით, რომლებიც იწვევენ ანთებას ფარინებში;
- მოწევა, ალკოჰოლის ბოროტად გამოყენება;
- ცხვირის სეპტის დაზიანება ან არანორმალური განვითარება;
- მუდმივი ყოფნა ოთახში დაბალი ტენიანობით;
- რესპირატორული ორგანოების კონტაქტი ტოქსიკური მტვრისა და აირების გამოყენებით;
- კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის, თირკმლების ან გულის პათოლოგია;
- გართულებული რინიტი, სინუსიტი , ტონზილიტი, კარიესი.
ასევე, მწვავე ფარინგიტი გრანულოზას სახით გადაიქცევა, თუ დაავადება არ არის რეკომენდებული ხანგრძლივი მკურნალობისთვის. ქრონიკული პროცესების ზრდის რისკი იზრდება ნაზოფარინგური დაავადებების ანამნეზის, ასევე მემკვიდრეობითი მიდრეკილების თანდასწრებით.
გრანულოზა ფარინგიტის სიმპტომები
პათოლოგიის კლინიკური გამოვლინებებია:
- უმნიშვნელო ტკივილი ყელის მწვავე საჭმლის გადაყრაში
- დისკომფორტისა და სიმშრალის განცდა ნაზოფარინში;
- ყელის ტკივილის შეგრძნება;
- მძიმე მტკივნეული ხველა;
- წითელი ლაქების ჩამოყალიბება, ფარისებრი ჯირკვლის ფოლიკულური ფორმულების მქონე ფოლიკულები;
- შარდისა და სქელი ლორწოს ლორენკებში სეკრეცია, როდესაც მოლოდინს ცდილობს, ღებინება შეიძლება დაიწყოს;
- ძილის დარღვევა, ჩვეულებრივ - უძილობა.
ზოგჯერ, დამატებით ინფექციურ დაავადებებთან ერთად, გრანულოზა ფარინგიტი მწვავე სტენოკარდიის მსგავსია, მხოლოდ უფრო მძიმე სიმპტომებით. ამ შემთხვევაში სხეულის ტემპერატურა მნიშვნელოვნად იზრდება, ერთობლივი მტკივა აღინიშნება.
გრანულოზა ფარინგიტის მკურნალობა
თუ პრობლემის მიზეზი არის რაიმე სახის დაავადება, უპირველეს ყოვლისა, თერაპია მიმართული იქნება მის აღმოსაფხვრელად. სხვა მკურნალობის ჩარევა მოიცავს:
- ყოველდღიური გამშვები ყელის სპეციალური ანტისეპტიკური გადაწყვეტილებებით და მცენარეული დეკორქებით;
- ნავთობის ტუტე ინჰალაციები;
- ჰომეოპათიური საშუალებების პარალელურად ანტივირუსული, იმუნომოდულაციური და ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები, ანტიბიოტიკები გამოიყენება მხოლოდ ბაქტერიული ფარინგიტის შემთხვევაში;
- ლაქოლი და გრანულები, ლორწოვანის მემბრანაზე სამკურნალო საშუალებებთან (ლუკოლი, პროპარგოლი);
- ვიტამინი, ფიზიოთერაპია;
- cryoexposure.
თუ ზემოთ აღნიშნული მეთოდები არაეფექტურია, ქრონიკული გრანულოზა ფარინგიტის ქირურგიული მკურნალობა ინიშნება. ის ლაზერული მოქმედებით (კობლაცია) მდგომარეობს. ოპერაცია არის მინიმალური ინვაზიური, თითქმის უმტკივნეულო და სრულიად უსაფრთხო. ასეთი ჩარევის თავისებურებაა
აღსანიშნავია, რომ ეს ოპერაცია პრობლემის გადაჭრაში არ არის გადაჭრილი. ისინი ათავისუფლებენ მხოლოდ გრანულები, რომლებიც უკვე ჩამოყალიბდა, მაგრამ არ უშლის ხელს ახალ ფოლიკულებს. ამიტომ, ლაზერული კობლაციის შემდეგ ინტენსიური კომპლექსური მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს.