Უხილავი ხელით პრინციპი

საქონლისა და მომსახურების თანამედროვე ბაზარზე შეგიძლიათ იპოვოთ ყველაფერი, რასაც სულის სურვილი აქვს. ყველაზე საინტერესო ის არის, რომ ბევრმა კომპანიამ წელიწადში პალმის ხე მოგება მოახერხა და არა ერთი იოტა სხვა ფირმებში. ამავე დროს, მომხმარებელი არ მცირდება. დაუყოვნებლივ ჩნდება იდეა, ვარაუდობს, რომ არსებობს აშკარად კონკრეტული სტრატეგია აქ განვითარებული, ან იქნებ მწარმოებელი პრინციპის უხილავი ხელით.

უხილავი ხელის კონცეფცია

პირველად გამოიყენეს ცნობილი შოტლანდიელი ეკონომისტი ადამ სმიტი თავისი ნამუშევრებით. ამ კონცეფციით მას სურდა იმის ჩვენება, რომ ყველა ადამიანი, პიროვნული მიზნების მიღწევას , ეძებს საკუთარი მოგების მიღწევის გზებს, მაგრამ ეხმარება სხვადასხვა მწარმოებლებს საქონლისა და მომსახურების ეკონომიკურ სარგებელს.

ბაზრის უხილავი მექანიზმის მექანიზმი

ამ პრინციპის ექსპლუატაციის წყალობით შეინიშნება ბაზრის წონასწორობა და ბალანსი. ყოველივე ეს მიიღწევა მოთხოვნის ზეგავლენით და, შესაბამისად, ბაზრის მიერ მიწოდებული ფასით.

ამრიგად, როდესაც გარკვეული საქონლის მოთხოვნა იცვლება, რის შედეგადაც მათი გამოთავისუფლების შეწყვეტა იქმნება მომხმარებელთა შორის პროდუქციის წარმოება. ამ შემთხვევაში, ეკონომიკის უხილავი ხელი არის რაღაც უხილავი ორგანო, რომელიც არეგულირებს ყველა არსებული საბაზრო რესურსების განაწილებას. ეს არ იქნება ზედმეტი ყურადღების მიქცევა იმ ფაქტზე, რომ ეს ხდება სოციალური საჭიროებების სტრუქტურებში კი მცირე ცვლილებების პირობებში.

ამავდროულად, უხილავი ხელმწიფის კანონი აცნობებს, რომ ბაზარზე ფასების კონკურენცია შეიძლება დადებითად იმოქმედოს თითოეულ მონაწილესთან დაკავშირებით. ასე რომ, ეს მექანიზმი ატარებს როგორც ინფორმატორს, ინფორმირებას, რომ ყველა მწარმოებელს აქვს შესაძლებლობა, ეფექტურად გამოიყენოს ნებისმიერი შეზღუდული რესურსი, რომელსაც საზოგადოება აქვს. იმისათვის, რომ მოითხოვონ საქონელი, რომელიც აუცილებელია, აუცილებელია კონცენტრირება ყველა ცოდნაზე, უნარ-ჩვევებსა და შესაძლებლობებზე, რომლებიც ქაოტურ წესრიგშია თითოეულ საზოგადოებაში.

აქედან გამომდინარე, შეგვიძლია შევაჯამოთ, რომ ბაზრის უხილავი ხელის პრინციპის არსი ის არის, რომ თითოეული ადამიანი, ნებისმიერ საქონელს ან მომსახურებას ყიდვისას, ცდილობს მოიპოვოს უდიდესი სარგებელი, ისარგებლოს. ამავდროულად, მას არც ერთი აზრი არ აქვს საზოგადოების კეთილდღეობის ამაღლებაში, რათა მის განვითარებაში რაიმე წვლილი შეიტანოს. ამ მომენტში, მისი ინტერესების გათვალისწინებით, პიროვნება ემსახურება საზოგადოებრივ ინტერესებს, ქვეცნობიერად კი საზოგადოებას ემსახურება.